|
||||||||
Ik blijf het een speciale artiestennaam vinden: ‘Our Man In The Field’ (= ‘onze reporter ter plaatse’). Het is nochtans het pseudoniem dat gekozen werd door de Britse singer-songwriter Alexander Ellis uit Londen om via zijn songs een gedetailleerd verslag uit te brengen over zijn uiteenlopende observaties in de maatschappij en in zijn dagelijkse leven. Elf van die verhalen werden op muziek geplaatst en opgenomen voor zijn debuutplaat “The Company Of Strangers” die eind september op de platenmarkt zal verschijnen. Het is de soundtrack bij allerlei gebeurtenissen die elke dag in de gezellige drukte van Londen en in het Britse leven plaatsvinden. De lat der verwachtingen ligt hoog voor ‘Our Man In The Field’ en zijn eerste plaat die met de hele band live werd opgenomen met het doel van een speciale sfeer rond de opname te creëren. De snaarinstrumenten gitaar en banjo nam Alexander Ellis zelf voor zijn rekening en Henry Senior speelt op pedal steelgitaar, Tom Rosenfeld op contrabas en Greg Bishop is de drummer van dienst. De sound die hij bij deze nummers heeft geselecteerd wordt in de Britse vakpers vergeleken met artiesten zoals Ray LaMontagne en Damien Rice en zelf zegt Alexander Ellis beïnvloed te worden door het werk van toppers als Neil Young, Tom Petty, Ryan Adams en Van Morrisson. Het op de tweede video te beluisteren nummer “It Was Ever So” werd als eerste single geselecteerd en kreeg onlangs een opvolger met de prachtige, door pedal steelwerk gedomineerde albumopeningstrack “Thin (I Used To Be Bullet Proof)”, de tweede single die op u op de eerste video kan horen. Het fijne gevoel dat deze muziek exclusief voor jou live in je living wordt gespeeld blijft gedurende de volledige duurtijd van de plaat aanwezig. Het verhoogt de betrokkenheid van de luisteraar en de kracht van de verhalen in de songs. Muzikaal werden de liedjes sober georkestreerd, maar dat maakt ze juist kwetsbaarder en mooier zoals o.a. te horen is in de nummers “Eleanor’s Song”, “Easy Going Smile” en “It Is What It Is”. Door de lichtjes schurende stem van Alexander Ellis ligt de vergelijking van zijn werk met dat van Ray LaMontagne voor de hand, maar die stem versterkt eveneens de emotionele gevoelens bij het beluisteren van de liedjes. De tijdloze songs blijven elkaar opvolgen op het album “The Company Of Strangers” en een wat zwakker nummer zult u echt niet kunnen ontdekken op de plaat. De pedal steelgitaar van Henry Senior is opnieuw prominent aanwezig in het meest uptempo gebrachte liedje “Swansong (Don’t Play With Matches)”, maar ook in de heerlijk mooie ballad “Stick Around” en in het nummer “Pockets” speelt dit instrument een vooraanstaande rol. Het sterk op werk van Damien Rice lijkende nummer “It Was Ever So” is een sociaal geëngageerde song over het abrupte sluiten in 2014 van het oudste brandweerstation in Londen. Het nummer verhaalt over de impact daarvan op de brandweerlui die zo hun job en hun passie verloren en omwille van pure besparingsredenen met tranen in de ogen op straat zijn beland. Wij zijn meteen overtuigd van de kwaliteiten en het talent van Alexander Ellis en zijn band na het horen van de songs op dit debuutalbum. Dat ‘Our Man In The Field’ op langere termijn een blijver zal worden in de hedendaagse muziekwereld staat volgens ons buiten kijf. Waarom we dit vinden kunt u zelf ontdekken door naar dit album te luisteren en het daarna aan uw eigen cd-collectie toe te voegen. (valsam)
|
||||||||
|
||||||||